قرار ترک تعقیب از جمله قرارهایی است که از سوی دادسرا و توسط بازپرس یا دادیار پرونده و پیش از صدور کیفرخواست صادر می‌شود.
صدور قرار ترک تعقیب به این معنی است که ادامه تعقیب کیفری متهم و رسیدگی به اینکه آیا عمل ارتکابی منتسب به او جرم است و مدارک کافی برای اثبات آن وجود دارد، به دلیل گذشت شاکی متوقف شده است.
ماده ۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری صراحتا اعلام می‌کند که «در جرایم قابل گذشت، شاکی می‌تواند تا قبل از صدور کیفرخواست، درخواست ترک تعقیب کند. در این صورت، دادستان قرار ترک تعقیب صادر می‌کند.»
نتیجه عملی صدور قرار ترک تعقیب این است که از نظر دادسرا فارغ از مجرم‌بودن یا نبودن متهم، تعقیب کیفری او به دلیل گذشت شاکی ممکن نیست.
نکته مهم در این باره این است که صدور این قرار تنها در جرایم قابل گذشت امکان‌پذیر است. به علاوه اینکه شاکی پرونده اعم از شاکی خصوصی یا عمومی (دادستانی) همچنان تا یک سال پس از گذشت و صدور قرار مورد نظر می‌تواند مجددا درخواست تعقیب متهم را ارائه دهد.