به طور کلی بر اساس اصل آزادی بیان که در قانون اساسی هم بدان اشاره شده است هر شخصی می تواند هر سخنی را در هر مکانی بیان کند مگر اینکه قوانین صراحتا آن را منع کرده باشند. در قوانین ایران منعی برای رسانه ای کردن یک موضوع و یا صحبت با رسانه ها هر چند در خارج ز کشور باشد وجود ندارد حتی اگر آن رسانه وابسته به یک دولت خارجی باشد. در قانون مجازات اسلامی جرمی تحت عنوان همکاری با دول متخاصم وجود دارد که در برخی اوقات این جرم به افرادی که با رسانه های خارجی صحبت می کنند نسبت داده می شود حال آنکه اولا هر مصاحبه را نمی توان همکاری دانست زیرا همکاری جنبه مستمر و سیستماتیک دارد. دوما اداره کل حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی طی نامه شماره ۹۶۸۶۵۵ در تاریخ ۲۳ آذرماه ۱۳۹۲، در پاسخ به استعلام اداره کل امور بین الملل قوه قضاییه پیرامون «مصادیق دولت متخاصم» اعلام کرد: «به جز رژیم غاصب صهیونیستی که واجد وصف دولت نمی‌باشد و دولت شناخته نشده است، هیچ دولتی با جمهوری اسلامی ایران در حالت تخاصم قرار ندارد.» بنابراین به هیچ وجه مصاحبه و یا ارسال اطلاعات به یک رسانه خارجی هر وابسته به دولت خارجی باشد جرم نیست. البته اگر اظهارات شخص متضمن دروغ و افترا باشد حسب مورد امکان تعقیب در قالب جرایمی چون افترا، نشر اکاذیب و یا فعالیت تبلیغی علیه نظام وجود دارد.