براساس ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری بازپرس و دیگر قضات دادسرا پس از تفهیم اتهام و تحقیق لازم صرفا در صورت وجود دلایل کافی می تواند یکی از قرارهای تامین مقید در ذیل آنرا برای متهم صادر نماید همچنین بنا به صراحت ماده 250 همان قانون قرارهای تامین باید مقبول و موجه و با نوع و اهمیت جرم، شدت مجازات، ادله و اسباب اتهام، احتمال فرار یا مخفی شدن متهم و از بین رفتن آثار جرم، سابقه متهم، وضعیت روحی و جسمی، سن، جنس، شخصیت و حیثیت او متناسب باشد. براساس تبصره ذیل این ماده هر مقام قضایی که اقدام به اخذ تامین نامتناسب نماید موجب محکومیت انتظامی از درجه چهار به بالاست. بنابراین قضات نمی توانند هر طوری که بخواهند برای متهمین قرار تامین صادر نمایند.