بر اساس اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تخریب محیط زیست ممنوع بوده و حفاظت از محیط زیست وظیفه همگانی است. بر اساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی ایران نیز آلودهکردن محیط زیست یک جرم عمومی محسوب میشود. از اینرو همه شهروندان حق دارند نسبت به آلودگی و تخریب محیط زیست در ایران اعتراض کنند.
همچنین ماده ۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری مقرر کرده است که: «هر گاه کسی اعلام کند که خود ناظر وقوع جرمی بوده و جرم مذکور از جرایم غیرقابل گذشت باشد، در صورتی که قرائن و اماراتی مبتنی بر نادرستی اظهارات وی وجود نداشته باشد، این اظهار برای شروع به تعقیب کافی است.» بر این اساس، دادستان موظف است در صورت دریافت گزارش تخریب و آلودهکردن محیط زیست از طرف شاهدان اقدام به تعقیب کیفری مرتکب کند.
دیگر اینکه بر اساس ماده ۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری سازمانهای مردمنهادی که اساسنامه آنها در مورد محیط زیست و بهداشت عمومی است میتوانند نسبت به جرایم ارتکابی در زمینه چهارچوب فعالیتی خود اعلام جرم کرده و در دادرسیها شرکت کنند. بنابراین هر سازمانی که در ارتباط با محیط زیست فعالیت میکند میتواند نسبت به آلودگی محیط زیست در مواردی که جرمی وقوع پیوسته است اقدام قضایی کند.