متن نهایی لایحه حجاب و عفاف که ابتدا قوه قضاییه ایران تنظیم و به دولت ارائه کرده بود، روز پنجم مرداد ۱۴۰۲، با اعمال اصلاحاتی در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی، این بار با نام «لايحه حمايت از خانواده از طريق ترويج فرهنگ عفاف و حجاب» منتشر شد. لایحه جدید که از ۱۵ ماده به ۷۰ ماده افزایش پیدا کرده و به تصویب کمیسیون قضایی مجلس رسیده، برای ناقضان «بیحجابی»، مجازاتهایی از بازداشت تا جریمه نقدی در نظر گرفته است.
مرضیه محبی، وکیل دادگستری میگوید: «در صورت تصویب لایحه حجاب و عفاف، ماده ۶۳۸ قانون اساسی نقض میشود، و به عبارتی ناقض قانون اساسی است. زیرا در ماده ۶۳۸ قانون اساسی، تنها درباره حجاب شرعی نکاتی بیان شده است، در حالی که در این لایحه درباره نحوه حجاب مردان و زنان جزییات بسیاری را بیان کرده است.»
