۱- تفتیش اماکن و اشیاء فقط با اجازه مقام قضایی امکانپذیر است.
۲- اجازه مقام قضایی باید موردی باشد؛ یعنی زمان، دفعات ورود، اموال، اماکن و نشانیآنها در دستور قضایی مشخص باشد.
۳- بازپرس در برخی از جرایم سنگین باید در محل تفتیش باشد و در غیر این موارد حتما باید تعلیمات لازم را به ضابطین بدهد.
۴- تفتیش را صرفا ضابطین قضایی میتوانند انجام دهند.
۵- مقام قضایی زمانی میتواند دستور تفتیش را بدهد که ظن قوی به حضور متهم یا کشف اسباب و ادله جرم وجود داشته باشد.
۶- دستور تفتیش باید به متصرف محل نشان داده شود.
۷- تفتیش باید در روز به عمل آید مگر اینکه به تشخیص مقام قضایی ضرورت داشته باشد.
۸- اگر تفتیش با حقوق اشخاص در تزاحم باشد در صورتی مجاز است که از حقوق آنها مهمتر باشد.
۹-تفتیش باید در حضور متصرف یا ارشد حاضران و در صورت ضرورت با حضور شهود تحقیق انجام شود
۱۰- تفتیش اشیاء غیرمرتبط با جرم ممنوع است.