یکی از رایجترین این فشارها بر خانواده بازداشتشدگان به ویژه در پروندههای امنیتی، تهدید خانوادهها به سکوت رسانهای است؛ تهدیداتی که گاه با وعده «آزادی سریعتر» یا «تضمین سلامت بازداشتشده» همراه است. در چنین مواردی، نهادهای امنیتی و گاه حتی برخی مقامات قضایی، خانواده را از اطلاعرسانی درباره بازداشت فرد منع میکنند.
وکلای جوان باید بدانند که نه در قوانین ایران و نه در اسناد بینالمللی که جمهوری اسلامی به آنها پیوسته، هیچ قانونی وجود ندارد که حق خانواده برای اطلاعرسانی عمومی درباره وضعیت بستگان بازداشتشده خود را محدود کند یا به نهادهای امنیتی اجازه دهد چنین حقی را سلب کنند. بالعکس، حق دسترسی به اطلاعات و دادخواهی عمومی، از جمله اصول اساسی دادرسی منصفانه و حقوق بنیادین بشر است.
پنهانسازی وضعیت بازداشتشده، زمینهساز نقض حقوق گستردهای از جمله شکنجه، محرومیت از وکیل، یا ناپدیدسازی قهری است. اطلاعرسانی عمومی، بهویژه در ساعات و روزهای اولیه بازداشت، میتواند نقش بازدارنده در برابر چنین تخلفاتی ایفا کند.
توصیه دادبان به وکلای جوان حقوق بشری این است که با اطلاع از حق خانواده فرد بازداشتشده مبنی بر اطلاعرسانی درباره وضعیت وی، علاوه بر آگاه کردن موکل و خانواده او از این حق، در برابر اعمال فشار غیر قانونی نهادهای امنیتی و مقامات قضایی مبنی بر اعمال تحدید در بهرهمندی خانواده بازداشتی از این حق مقاومت کنند. شکی نیست که این اطلاعرسانی باید در مشورت با وکیل صورت گیرد.




