Search

در قوانین مدنی ایران، به دلیل وجود تبعیض‌های جنسیتی، زنان در بسیاری از موارد در روابط زناشویی از حقوق پایه‌ای خود محروم شوند. از این رو، استفاده از شروط ضمن عقد ازدواج می‌تواند راهکاری برای تامین حقوق اساسی زنان باشد. در ادامه به مهم‌ترین این شروط اشاره می‌کنیم:

۱. شرط تقسیم دارایی (تصنیف اموال و دارایی) زوج بعد از طلاق:

این شرط به زن اجازه می‌دهد که در صورت وقوع طلاق، نصف اموال و دارایی‌هایی که شوهر در دوران زندگی مشترک به دست آورده است، به او منتقل شود.

۲. شرط وکالت مطلق و بلاعزل در طلاق به زوجه:

با این شرط، زن می‌تواند در هر زمان که بخواهد از شوهر خود طلاق بگیرد، بدون نیاز به اثبات دلایل خاص.

۳. شرط اشتغال زوجه:

این شرط به زن اجازه می‌دهد که بدون محدودیت به شغل دلخواه خود بپردازد و شوهر نیز از حق ممانعت (مطابق ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی) صرف نظر می‌کند.

۴. شرط تحصیل زوجه:

بر اساس این شرط، زن می‌تواند در هر مقطع تحصیلی که بخواهد، ادامه تحصیل دهد و شوهر حق مخالفت با آن را ندارد.

۵. شرط وکالت زوجه در صدور جواز خروج از کشور:

با این شرط، زن برای خروج از کشور نیاز به اجازه شوهر نداشته و می‌تواند به طور مستقل جواز خروج دریافت کند.

۶. شرط حضانت فرزند بعد از طلاق:

این شرط حق حضانت فرزندان پس از طلاق را به زن می‌دهد.

۷. شرط وکالت در انتخاب محل زندگی به زوجه:

با این شرط شوهر اختیار و حق مطلق تعیین محل زندگی (موضوع ماده ۱۱۱۴) را از خود سلب و آن را به طور مطلق به همسر خود یا رضایت دو طرف واگذار می‌کند.