Search

خسرو علیکردی، وکیل دادگستری و فعال برجسته حقوق بشر، یکی از چهره‌هایی بود که رنج و مقاومت را همزمان در زندگی حرفه‌ای خود حمل می‌کرد. او که در ۵ آذر ۱۳۵۸ در سبزوار متولد شد، از همان آغاز مسیر حقوقی‌اش با ممانعت و فشارهای امنیتی روبه‌رو شد؛ تا جایی که وزارت اطلاعات مانع تحصیل او در مقطع کارشناسی ارشد شد و دانشگاه حتی با وجود حکم قطعی دیوان عدالت اداری، اجازه ادامه تحصیل به او نداد. این محرومیت‌ها اما او را متوقف نکرد و مسیر دفاع از حقوق شهروندان را با جدیت بیشتری ادامه داد.

در سال‌های بعد، علیکردی به‌عنوان وکیل بسیاری از زندانیان سیاسی، معترضان و خانواده‌های دادخواه شناخته شد. او وکالت افرادی مانند فاطمه سپهری، خانواده ابوالفضل آدینه‌زاده و خانواده عرفان رضایی را بر عهده داشت و به همین دلیل بارها هدف تهدید، بازداشت و صدور احکام سنگین قرار گرفت. او با شجاعت درباره شکنجه، نقض حقوق زندانیان و سوءرفتار ضابطان قضایی اطلاع‌رسانی می‌کرد؛ صدایی که برای بسیاری از بی‌پناهان امید و پناه بود.

مسیر حرفه‌ای او با فشار امنیتی گره خورده بود. طی سال‌های اخیر چندین بار بازداشت، به احکام حبس، تبعید، ممنوعیت از وکالت و محدودیت‌های گسترده محکوم شد و هر بار پس از رهایی، بار دیگر به‌دلیل فعالیت‌های حقوق بشری هدف قرار گرفت. آخرین احکام او شامل یک سال حبس به دلیل «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و جزای نقدی بابت «نشر اکاذیب» بود؛ حکمی که نشان‌دهنده تلاش مستمر حکومت برای خاموش کردن صدای اوست.

مرگ مشکوک علیکردی در ۱۴ آذر ۱۴۰۴ در دفتر کارش، در حالی که مقامات «ایست قلبی» را علت اعلام کرده‌اند، اما جمع‌آوری دوربین‌های مداربسته، محدود کردن دسترسی خانواده و سابقه آزارهای امنیتی علیه او، پرسش‌های جدی درباره احتمال دخالت نهادهای حکومتی ایجاد کرده است. واکنش گسترده فعالان مدنی و حقوقی، و درخواست برای تشکیل هیأت حقیقت‌یاب مستقل، نشان‌دهنده حساسیت عمیق جامعه نسبت به این فقدان است.

او در روز ۱۶ آذر ۱۴۰۴ در زادگاهش به خاک سپرده شد؛ در مراسمی که با حضور گسترده مردم و همکارانش برگزار شد. خانواده و دوستانش بر تعهد انسانی، اخلاقی و حرفه‌ای او تاکید کردند؛ تعهدی که او را به یکی از تأثیرگذارترین مدافعان حقوق بشر در خراسان تبدیل کرد. میراث خسرو علیکردی نه در احکام و فشارهایی که علیه او صادر شد، بلکه در ایستادگی‌اش در کنار بی‌صداها باقی خواهد ماند؛ میراثی که همچنان الهام‌بخش راه عدالت‌طلبان ایران است.