همزمان با افزایش انتشار پیامهای شهروندان مبنی بر لزوم شرکت نکردن در انتخابات آتی در ایران، شماری از همراهان دادبان پرسیدهاند آیا از منظر قانونی و حقوقی شرکت کردن در انتخابات آتی ریاست جمهوری به معنی تایید نظام سیاسی و شرکت نکردن در آن به معنی فقدان مشروعیت نظام سیاسی حاکم است؟
اگرچه امروزه مفهوم «مشروعیت دموکراتیک حکومت» به عنوان یکی از معیارهای «اعمال قدرت موثر» برای میزانسنجی مشروعیت قانونی حکومتها مطرح است، اما این مفهوم صرفا در حد یک نظریه باقی مانده و هنوز به عنوان یک روش میزانسنجی عملی به حقوق بینالملل راه نیافته است.
با این وجود، در کشورهایی که به واسطه بهرهمندی از حداکثر ظرفیت دموکراسی و مشارکت مردم در اداره کشور، انتخابات در آنها عملا به معنی تغییر سیاستهای اساسی و کلی است، شرکت در انتخابات به معنی تایید قدرت سیاسی حاکم محسوب نمیشود. چرا که این نتیجه انتخابات است که میزان رضایت شهروندان از قدرت سیاسی حاکم (یک حزب یا فرد یا یک سیاست مشخص) را تعیین و اعلام میکند.
اما در نظامهای سیاسی تمامیتخواه که در آنها برگزاری انتخابات عملا تاثیری در تغییر سیاستهای اساسی حاکمیت نداشته و صرفا به تغییر مجریان اجرای سیاستهای حاکمیت محدود میشود، شکی نیست که شرکت در انتخابات از منظر حقوقی، به معنی تایید نظام سیاسی حاکم و اعلام رضایت از آن است.
چرا که در چنین شرایطی فرض بر این است که شهروندان با علم به بیاثر بودن مشارکت خود در انتخابات در آن شرکت میکنند و در نتیجه هدفی جز ابراز و اعلام حمایت خود از حاکمیت ندارند.