حقوق شهروندی در ایران در سالی که گذشت علاوه بر تعرض از سوی دستگاه قضایی و ضابطاناش، از سوی قانونگذاران و نهاد قانونگذاری نیز بهشدت مورد حمله قرار گرفت. یکی از این حملهها با تصویب اجرای آزمایشی ۳ساله قانون حمایت از فرهنگ حجاب و عفاف در ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ رخ داد.
این مصوبه را میتوان یکی از فجایع حقوق شهروندی در ایران و یکی از زیانبارترین قوانین تصویبشده در مجلس شورای اسلامی علیه حقوق اساسی شهروندان در این کشور دانست.
در مصوبه قانون حمایت از فرهنگ حجاب و عفاف، نقض حقوق اساسی شهروندان بهویژه زنان، قانونی شده و ابزار قانونی لازم برای تحدید آزادیهای قانونی و فردی شهروندان از سوی حاکمیت فراهم شده است.
جرمانگاری گسترده در زمینه حجاب و عفاف، ورود کامل به حریم خصوصی شهروندان، مشروطکردن استخدام زنان در تمامی نهادهای دولتی و حکومتی به رعایت مفاد لایحه در زندگی خصوصی و خارج از محیط کار، اعطای مجوز به بانک مرکزی برای برداشت پول از حساب شخصی شهروندان، نقض کامل اصول اساسی حقوق کیفری است.
نقض کامل اصول اساسی حقوق کیفری از جمله اصل شخصیبودن جرم و مجازات و اصل تناسب جرم و مجازات نقض شده است، تحدید گسترده و جدی حقوق اقتصادی شهروندان بهویژه زنان و افزایش قابل توجه عناوین مجرمانه از جمله ایرادات اساسی لایحه حمایت از حجاب و عفاف صورت گرفته است.
اگرچه این مصوبه تا قانونیشدن هنوز یک مرحله دیگر (تایید در شورای نگهبان) فاصله دارد، اما صرف تصویب آن مصداق بارز ایجاد مانع جدی در دسترسی شهروندان به ویژه زنان به حقوق خود اساسی خود از جمله حقوق اقتصادی و اجتماعی است، و علاوه بر آنکه تمامی حقوق شهروندی در حفظ و رعایت حریم خصوصی را نقض میکند و در عمل به یک نظام آپارتاید جنسیتی کامل منجر خواهد شد.