بهنام محجوبی در زمستان ۹۶ در جریان حوادث گلستان هفتم توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق ارتباط گیری با سایرین و فراهم ساختن تجمع غیرقانونی” به ۲ سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، گروه ها و دسته جات سیاسی یا اجتماعی محکوم شد.
او متولد ۳۱ آذرماه بود و در ۳۱ خرداد ۹۹ به زندان اوین منتقل شد. بازداشت او در شرایطی صورت گرفت که این درویش گنابادی تحت نظر روانپزشک قرار داشت و پزشکی قانونی تشخیص به عدم تحمل کیفر داده بود. پس از انتقال برای دومین بار از زندان اوین به بیمارستان روانپزشکی رازی (امینآباد) منتقل شده است.
بهنام محجوبی در همان زمان اعلام کرد که افول انسانیت را در بیمارستان روانپزشکی دیده است. بر اساس شواهد، اغلب زندانیان سیاسی که بدون طی تشریفات قانونی به بهانه ابتلا به بیماری روانی به بیمارستان روانی منتقل شدهاند، با هدف با هدف افزایش آزار و اذیت بوده است. در عمده موارد زندانیان بر خلاف قوانین بدون اطلاع خانواده و وکیل خود و به صورت مخفیانه و تنها با دستور مقام قضایی به بیمارستان روانی منتقل شدهاند. حال آنکه بر اساس قانون هرگونه انتقال زندانی از زندان به مکانی دیگر از جمله بیمارستان باید در اسرع وقت به خانواده زندانی اطلاع داده شود. تولد بهنام محجوبی، بهانهای بود تا صفحه ایکس دادبان با حضور حقوقدانان، به بررسی موضوع مجنونانگاری زندانیان سیاسی به عنوان جنایت دستگاه قضایی در ایران بپردازد که با هم میشنویم.
