مطابق قانون آیین دادرسی کیفری جرائم به دو نوع مشهود و غیر مشهود تقسیم می شوند. در جرایم مشهود ضابطان دادگستری در صورت لزوم می توانند متهم را دستگیر کرده و بلافاصله از مقام قضائی تعیین تکلیف کنند. جرایم مشهود در ماده 45 قانون آیین دادرسی کیفری توضیح داده شده است. ولی در جرایم غیر مشهود بدون دستور مقام قضایی بالاخص دادستان محل نمی توان کسی را جلب و دستگیر و یا بازداشت نمود و ضابطان دادگستری در جرایم غیر مشهود به محض اطلاع از وقوع جرم مراتب را برای کسب تکلیف و اخذ دستورهای لازم به دادستان و حسب مورد به قاضی کشیک اعلام می کنند و دادستان و یا قاضی کشیک و یا هر مقام قضایی ذیربط ضمن بررسی های لازم دستور ادامه تحقیق یا جلب و دستگیری متهم یا محکوم را صادر یا تصمیم قضایی مناسب اتخاذ می نمایند و ضابطان دادگستری مکلف به اجرای دستور مقام قضایی می باشند. می توان گفت اکثریت جرایمی که متوجه فعالان سیاسی و کنشگران مدنی می شود غیر مشهود است. بنابراین ضابطان دادگستری بدون وجود دستور قضائی امکان بازداشت این فعالان را ندارند. مطابق ماده 181 قانون آیین دادرسی کیفری دستور مقام قضائی برای جلب باید به جلب شونده نشان داده شود.