در جرائم غیر مشهود هر اقدامی از طرف مامورین می بایست براساس دستور قضایی صادره از ناحیه مقام قضایی ذیصلاح انجام پذیرد. بدیهی است در چنین مواردی مقام قضایی ضمن دستور صادره به علت احضار و جلب یا دستگیری و اتهام فرد مورد نظر اشاره و اجرای اقدامات و تحقیقات لازم را از ضابطین می خواهد. بدیهی است اگر مامورین امنیتی بخواهند از متهمی تحقیق و بازجویی بعمل آورند ابتدا باید موضوع را به مقامات قضائی اطلاع داده و اگر مقام قضائی پرونده قضائی تشکیل بدهد می تواند دستور تحقیق از متهم را بدهد. در این صورت بدوا باید اتهام و دلایل موجود بر علیه متهم براساس دستور قضایی صادره را به متهمین جرائم امنیتی تفهیم نمایند. در جرائم مشهود نیز اگر ضابطین من جمله مامورین امنیتی فردی را تحت نظر قرار گرفتند فورا مراتب را حتی قبل از بازجویی به اطلاع دادستان محل برسانند و براساس دستور آن دادستان به عنوان مقام قضایی عمل نمایند. در هر حال بدون تفهیم اتهام و علل و ادله دستگیری و یا تحت نظر قرار دادن متهمین جرائم امنیتی، مامورین امنیتی همانند دیگر ضابطین دادگستری حق نگهداری و یا بازجویی و هر گونه تحقیق از شخص متهم را ندارند. نوع اتهام باید براساس آنچه در قوانین به آن عنوان قید و جرم شناخته شده است تفهیم گردد و استفاده از عناوین کلی مبنی بر اقدام علیه امنیت ملی یا اقدام علیه نظام صحیح نمی باشد. می بایست به نوع اقدام از ناحیه متهم به صورت منجز و مشخص و دلایل موجود بر علیه وی دقیقا اشاره گردد تا شخص متهم با اطلاع دقیق از موارد اتهام خویش و دلایل و مدارک استنادی از خود دفاع نماید.