بر اساس اصل 38 و 39 قانون اساسی و همچنین مواد مختلف قانون آیین دادرسی کیفری و قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی نه تنها هیچ مقامی حق شکنجه و آزار و اذیت هیچ متهمی را ندارند بلکه اجبار و اکراه متهم و استفاده از کلمات موهن، طرح سوالات تلقینی یا اغفال کننده و سوالات خارج از موضوع اتهام، نگاهداری در سلول انفرادی، بستن چشم متهم و نشستن در پشت سر متهم، انتقال متهم به مکان نامعلوم جهت بازجویی ممنوع بوده و اظهارت متهم در پاسخ به چنین سوالات و اظهاراتی معتبر نبوده و از درجه اعتبار ساقط است.